Zeg ik het nu wel of juist niet?
Het blijft een heikel punt, zeg je tijdens een sollicitatiegesprek nu wel of juist niet dat je een chronische aandoening hebt. Dit onderwerp komt bij elke lezing of workshop die ik geef ter sprake.
Er is een officieel en een officieus antwoord op deze vraag. Het officiële antwoord is nee. Je hoeft niks te vertellen over je gezondheidsklachten mits het geen consequenties heeft voor de functie waarop je solliciteert. Je weet bijvoorbeeld dat je altijd 20 uur per week kan werken in de baan die je graag wilt. In goede en slechte tijden. Als je dan solliciteert op een functie van maximaal 20 uur is het niet noodzakelijk iets over je gezondheidsklachten te zeggen. Een toekomstig werkgever mag ook niet naar je gezondheid vragen.
Het is een andere situatie als je bijvoorbeeld in een rolstoel zit of andere zichtbare beperkingen hebt. Iedereen kan zien dat er wat aan de hand is. Geef dan op een positieve manier aan wat je beperkingen zijn en vooral wat je wel kunt. Een toekomstig werkgever wil weten wat hij kan verwachten en wat eventuele consequenties zijn van je aandoening of klachten voor je werkzaamheden.
Het officieuze antwoord ligt iets anders. Met een toekomstig werkgever ga je een relatie aan. Een goede relatie is gebaat bij openheid. In hoeverre wil je dan iets verborgen houden. Het lastige is dat je tijdens een eerste gesprek nog niet weet hoe de relatie zal worden.
Patiënt moet soms fors bijbetalen voor zorg
Mensen moeten soms flink bijbetalen voor zorg, terwijl ze daar niet op hebben gerekend. In 2013 overkwam dat één op de negen verzekerden Dat melden de patiëntenorganisaties NPCF, het Landelijk Platform GGz en Ieder(in) vandaag op basis van een onderzoek dat ze onder ruim 11.000 personen hebben uitgevoerd.